توضیحات:

«زورو» را تقریباً همه می شناسند. او قهرمانی بود که به داد مردم فقیر و مظلوم می‌رسید و حق آنان را از حکمرانان سنگدل و «گروهبان گارسیا»ی بزدل می‌گرفت. زورو نقابی سیاه به صورت داشت و شنلی سیاه می پوشید. یکی از عادت‌هایش این بود، وقتی در نبردی جانانه دشمن را مغلوب می‌کرد، با سه ضربۀ شمشیر خود حرف «Z» را که نماد این قهرمان بود و نخستین حرف از نام «زورو» (Zorro) محسوب می‌شد، به مانند یک امضاء بر روی لباس دشمن یا بر جایی واقع در صحنۀ حادثه حک می‌کرد و به یادگار باقی می‌گذاشت.

شاید مهم‌ترین دارایی زورو را بتوان اسب او قلمداد کرد. اسبی سفید و زیبا، که خیلی از مواقع در مهلکه‌های خطرناک، با شنیدن صدای سوت زورو، خود را سریع به محل درگیری می‌رساند و قهرمان سیاه‌پوش را از خطر می‌رهاند.

ناگفته نماند، انیمۀ سریالی زورو موسیقی بسیار زیبایی هم داشت؛ به خصوص، موسیقی حماسی تیتراژ ابتدایی را شاید بتوان یکی از جذاب‌ترین موسیقی‌های تاریخ آثار انیمیشنی محسوب کرد. حال که از موسیقی اثر یاد شد، باید این نکته را نیز مد نظر قرار داد که آهنگساز انیمۀ زورو، آقای «هیروموتو توبیساوا» بوده است که از دیگر شاهکارهایش می‌توان به خلق موسیقی انیمۀ «فوتبالیست‌ها» اشاره کرد.