شکرستان
|
نام اصلی
|
ایران
|
کشور تولیدکننده
|
مرکز مطالعات و تولیدات فیلم انیمیشن حوزه هنری (RPCA Pictures)
|
شرکت تولید کننده
|
بابک نظری
|
کارگردان
|
1387
|
نخستین پخش
|
15 دقیقه
|
مدت زمان (هر قسمت)
|
کمدی
|
ژانر
|
شاهکار انیمیشن ایران
«یکی بود یکی نبود، غیر از خدا هیچ کس نبود. ولایتی بود به نام شکرستون، مردمونش همه خوب و مهربون». قطعا بسیاری از ما این جملات را به خوبی به خاطر داریم. جملاتی که آنها را با صدای دلنشین «مرتضی احمدی» به یاد داریم؛ هنرمند توانایی که راوی مجموعۀ پرطرفدار «شکرستان» است. شاید گزافه نباشد اگر این مجموعه را محبوبترین کارتون ایرانی تاریخ صدا و سیما قلمداد کنیم. مجموعهای که بر خلاف دیگر نمونههای وطنی توانسته است مخاطبین زیادی اعم از کودک و بزرگسال را به خود جذب کند. دلایل جذابیت این مجموعه را میتوان در عوامل زیر خلاصه کرد:
1- استفادۀ هوشمندانه از فرهنگ عامیانۀ مردم و هویت ایرانی
2- استفاده از صداپیشگان زبده و مجرب
3- طراحی و فضاسازیهای منحصر به فرد
4- خلق شخصیتهای بسیار متنوع و جذاب
5- قصهپردازی مناسب
6- استفادۀ بهجا و مناسب از موقعیتهای طنز کلامی و تصویری
کارگردانی شکرستان را «بابک نظری» برعهده دارد و موسیقی زیبا و سنتی این مجموعه ساختۀ مرحوم «استاد جلال ذوالفنون» است. این مجموعه که با روش «کات اوت» ساخته شده، در عرصۀ بینالمللی نیز توفیقاتی داشته است . قسمتهایی از این مجموعه در جشنوارههای خارجی از جمله «جشنوارهٔ چانگوی چین»، «جشنوارهٔ جیفونی ایتالیا» و «جشنوارهٔ فیلم کودک هند» نمایش داده شده است.شکرستان در سال 1387 برندهٔ جایزهٔ بهترین پویانمایی سال در جشن خانۀ سینما شد. در «جشنوارهٔ جام جم» سال 1390 هم شکرستان در 8 بخش نامزد دریافت جایزه شد و توانست عنوان بهترین کارگردانی پویانمایی را از آن خود کند.
شکرستان دارای بیش از 180 شخصیت است و همهٔ داستانهای این مجموعه در یک شهر قدیمی و خیالی روی میدهد. هر قسمت شکرستان، داستانی مجزا دارد. مردم شکرستان بنا به نیازهای دراماتیک قصهها، در هر قسمت نقشی متفاوت برعهده میگیرند و داستانها را رقم میزنند. قصهها پس از 8 ماه تحقیق و بررسی، از میان داستانها، ضربالمثلها و قصههای قدیمی و عامیانهٔ ایرانی- شرقی انتخاب شده و سپس با رویکردی مدرن و به روز به رشتهٔ تحریر در آمدهاند. در این شهر قدیمی و تخیلی، هیچ کس در جایگاه خود نیست و تلاش شده تا با ساختارشکنیِ عناصرِ رایجِ تصویری و نمایشی، شیوهای اتخاذ شود که مخاطبین کودک و بزرگسال، پس از خندیدن به طنز داستانها، به فکر فرو روند و در رفتارهای اجتماعی و فرهنگی خود بازنگری کنند.
دیدگاهها