مجموعۀ «پسر شجاع» اکنون لقب یک کارتون کلاسیک تلویزیونی را یدک می‌کشد. این انیمیشن خانوادگی و ماجراجویانه، در زمان پخش خود، نه تنها در کشور ژاپن، بلکه در بسیاری از کشورهای جهان با استقبال بالای تماشاگران تلویزیونی روبه رو شد.

تماشاگران مجموعۀ «پسر شجاع» ـ که در دنیا بیشتر با نام اصلی خود یعنی «دون چاک مونوگاتاری»  شناخته می‌شود ـ هم کودکان و نوجوانان، و هم بزرگسالان بودند. منتقدان بین‌المللی از «پسر شجاع» به​ عنوان یکی از بهترین انیمه‌های ژاپن یاد می‌کنند. «انیمه» لقبی است که منتقدان سینما و تلویزیون به انیمیشن‌های ژاپنی داده‌اند. علت اعطای این لقب هم این است که انیمیشن‌های ژاپنی حال و هوا و طراحی‌های خاصی دارند که آن‌ها را از انیمیشن‌های دیگر کشورهای جهان متمایز می‌کند.

مجموعۀ «پسر شجاع»، اولین بار در سال ۱۹۷۵ میلادی از تلویزیون ژاپن پخش شد و بلافاصله تبدیل به یکی از پربیننده‌ترین مجموعه‌های تلویزیونی این کشور آسیایی شد. کیفیت بالای مجموعه باعث شد تا خیلی زود توجه شبکه‌های خارجی و بین‌المللی تلویزیونی به این مجموعه جلب شود.

در بین کشورهای اروپایی بیشترین استقبال از پسر شجاع را تماشاگران فرانسوی و ایتالیایی کردند. در زمان پخش این مجموعه در این کشورها، بحث تولید نسخۀ دوباره‌سازی شدۀ «پسر شجاع» توسط هنرمندان و انیماتورهای این دو کشور بزرگ اروپایی مطرح شد.

خط اصلی قصه‌های مجموعه، دربارۀ یک «سگ آبی» به نام «پسر شجاع» (Don Chuck) بود که دندان‌های تیز و بزرگ او در جلوی دهان، مشخصه‌ی بارز این شخصیت به شمار می‌رفت.

حال و هوای مجموعه اپیزودیک بود و به همین دلیل، هر قسمت دارای یک قصۀ مستقل بود که در پایان هر اپیزود، قصۀ مذکور به پایان می‌رسید. البته در این داستان‌های مختلف و مستقل، معمولاً تعدادی شخصیت حضور ثابت داشتند.

قصه‌‌های اپیزودهای «پسر شجاع» در یک جنگل رخ می‌داد و در هر قسمت، پسر شجاع با یک ماجراجویی تازه روبرو می‌شد. او در طول قصه باید مشکل پدید آمده را به شکلی منطقی حل می‌کرد و به اوضاع سر و سامان می‌داد.

در کنار شخصیت پسر شجاع، چند شخصیت مهم دیگر هم در دل قصه‌ها و ماجراها حضور داشتند. «پدرِ پسر شجاع» یکی از معروف‌ترینِ این شخصیت‌ها بود.

«خانوم کوچولو»، «خرس مهربون» و «دکتر بزی»، دیگر شخصیت‌های مهم و معروف مجموعۀ پسر شجاع بودند که در ماجراجویی‌های شخصیتِ اصلیِ قصه او را همراهی می‌کردند. البته گاهی اوقات هم این شخصیت‌ها خود زمینه‌سازِ اصلیِ خلقِ قصه‌ها و ماجراهای تازه می‌شدند.

در کنار این شخصیت‌های مثبت و مهربان، مجموعۀ «پسر شجاع» چند شخصیت منفی و ضد قهرمان هم داشت. شیپورچی (گرگ)، خرس قهوه‌ای و روباه کسانی بودند که برای شخصیت‌های مثبت قصه مشکل ایجاد می‌کردند و با اقدامات خود، ماجراجویی‌های مجموعه را شکل داده و به آن‌ها هیجان‌ می‌دادند. این شخصیت‌ها بعضی وقت‌ها هم در قالب دوست پسر شجاع فرو می‌رفتند تا پس از نزدیک شدن به او، بتوانند به وی ضربه بزنند.

مجموعۀ «پسر شجاع» اولین بار در اوایل دهۀ ۶۰ خورشیدی روی آنتن «شبکه یک» سیمای جمهوری اسلامی ایران رفت و استقبال تماشاگران از آن به قدری زیاد بود که طی سال‌های بعد چند بار بازپخش شد. روزنامه‌ها هم در آن زمان مطالب خیلی زیادی دربارۀ این مجموعه نوشتند که اکثر قریب به اتفاق آن‌ها، رویکرد و دیدگاهی مثبت به «پسر شجاع» داشتند.

کارگردانیِ تمام قسمت‌های مجموعۀ «پسر شجاع» را تیم دو نفرۀ «کازویوکی اوکاسِکو» و «کوزو ناکاگاکی» انجام دادند. این دو، تمام اپیزودهای مجموعه را به صورت مشترک و با همکاری یکدیگر ساختند؛ به بیان دیگر، این طور نبود که هر یک از آن‌ها مستقلاً وظیفۀ کارگردانیِ تعدادی از قسمت‌ها را عهده‌دار باشد. کار طراحی و نقاشی شخصیت‌های مجموعه هم به عهدۀ یک تیم سه نفره به رهبریِ «سوسومو یوشیدا» (Susumu Yoshida) بود.

کازویوکی اوکاسکو، یکی از دو کارگردان «پسر شجاع»، اظهار داشته که این مجموعه را با حال و هوای دوران کودکی خود خلق کرده تا بتواند تماشاگران کودک و نوجوان بیشتری را جذب آن کند.

وی در مصاحبه‌ای عنوان کرده: «در زمان تولید این مجموعه‌ی انیمیشنی، به فضای دوران کودکی خودم برگشتم؛ دوباره حس و حال یک بچه را پیدا کردم که آرام و قرار ندارد و می‌خواهد دنیا را تغییر دهد. بخش‌هایی از شخصیت خود من و کوزو ناکاگاکی در وجود پسر شجاع است. در عین حال، خیلی از کارهایی را که خودمان نمی‌توانستیم انجام دهیم و آرزوی انجامشان را داشتیم، توسط این شخصیت انجام دادیم. او برای ما حکم کسی را داشت که می توانست در دلِ قصه‌های خیالی مجموعه وارد فضاهایی شود و به جاهایی برود که ما در عالم واقعیت هیچ وقت نتوانستیم به آن جاها برویم. یکی از دلایل موفقیت بالای مجموعه هم در همین است. تماشاگرانِ آن هم مثل خود ما، بخش‌هایی از وجودشان را در پسر شجاع می‌دیدند و همراه او ماجراهایی را تجربه می‌کردند که امکان رویارویی با آنها را در عالم واقعیت نداشتند.»

کازویوکی اوکاسکو در دوران فعالیت هنری خود در رسانۀ تلویزیون، حدود سه مجموعۀ تلویزیونی را در فاصلۀ سال‌های ۱۹۷۵ تا ۱۹۸۴ میلادی کارگردانی کرد. اما همکار وی کوزو ناکاگاکی فعالیت بیشتری داشت و روی هم رفته پنج مجموعۀ تلویزیونی را به عنوان کارگردان ساخته و پرداخته کرد.